admin Relacja dziecka z rodzicem to fundament jego emocjonalnego rozwoju i poczucia bezpieczeństwa. Niestety, w wielu przypadkach jeden z rodziców utrudnia kontakt lub całkowicie ignoruje obowiązek spotkań z dzieckiem. Taka sytuacja rodzi pytania o skutki prawne i możliwości egzekwowania kontaktów. Czy rodzic, który nie realizuje ustalonych spotkań, ponosi konsekwencje? Co można zrobić, gdy dziecko traci możliwość budowania więzi z drugim rodzicem?
Prawo do kontaktu – obowiązek, a nie przywilej
Kontakty z dzieckiem nie są jedynie prawem rodzica, ale przede wszystkim jego obowiązkiem. Sąd, wydając postanowienie dotyczące ustalonych spotkań, kieruje się dobrem dziecka i zapewnieniem mu trwałej więzi z obojgiem rodziców. Niezależnie od tego, kto sprawuje opiekę nad dzieckiem na co dzień, drugi rodzic ma prawo i powinność aktywnego uczestnictwa w jego życiu.
Brak realizacji kontaktów z dzieckiem może prowadzić do negatywnych konsekwencji nie tylko dla relacji rodzic-dziecko, ale przede wszystkim dla jego rozwoju emocjonalnego. Gdy rodzic uchyla się od ustalonych spotkań lub całkowicie rezygnuje z kontaktu, dziecko może odczuwać emocjonalne skutki tej sytuacji – poczucie odrzucenia, smutek, a nawet problemy z budowaniem relacji w przyszłości. Z perspektywy prawnej brak realizacji kontaktów jest naruszeniem orzeczenia sądu i może prowadzić do poważnych konsekwencji.
